میرزا محمد تربتی متخلص به مشتاقعلیشاه؛ صوفی، شاعر و نوازنده‌ی چیره‌دست سه‌تار است، زاده‌ی خراسان، بزرگ‌شده‌ی اصفهان و مهاجرت کرده به کرمان. او در اواخر حکومت زندیه و اوایل قاجار، در کرمان می‌زیسته.
مشهور است که روشی ظریف و پیچیده در نواختن سه‌تار؛ ابداع نموده. تا به آن‌جا که سیم چهارمی به نام "سیم مشتاق" به این ساز اصیل ایرانی افزوده.
مشتاق جوانی خوش‌رو و نیک‌چهره بوده که راه تصوف و عرفان پیش گرفته. او قرآن را با نوایی خوش، همراه با نواختن سه‌تار، روی پله‌های مسجد جامع کرمان تلاوت می‌کرده.
آن‌قدر جذبه‌ی معنوی داشته که خیل عظیمی از پیروان گرداگردش را گرفته بودند، از جمله مظفرعلی‌شاه که قصه‌ی شیفتگیش شیرین است و به جان می نشیند. ولی این محبوبیت فرجامی ناگوار برای او رقم زده، او را مورد رشک بدخواهان کرده.
بنا به گواه تاریخ؛ ملا عبدالله نامی از روحانیون سنتی کرمان، بر منبر مسجد جامع سخن می‌رانده. چشمش به مشتاق افتاده که گوشه‌‌ای آرام نشسته. بی‌هیچ دادگاه و ادله‌ای، تنها با تکیه به فهم ظاهری دین‌داری، او را تکفیر و حکم سنگسارش را صادر کرده.
مردم خشک‌مغز بی‌هوا بالای سرش رفته، کشان‌کشان به طرف گودالی برده‌اند. از اهانت و توهین به ذات پاکش ابا نکرده. تا یارانش از جمله مظفرعلی‌شاه را خبر کنند برای مددرسانی، مشتاق را به همراه مریدش؛ درویش جعفر، سنگسار کرده‌اند.
این اتفاق شوم در برابر چشم مردم کرمان، یک سال قبل از تاراج قجر و قتل‌عام آغامحمدخان صورت گرفته.
هم‌اینک این بزرگ مرد در مقبره‌ی سه گنبدان یا همان مشتاقیه‌ی کرمان آرمیده. به صفای وجودش مورد احترام خاص و عام قرار دارد.
نظرات
0