از سریال طنز تا فیلم‌های اجتماعی و عاشقانه، و از فیلمنامه‌های تاثیرگذار تا انتشار کتاب فریاد خاموش ، اکرم صدیقی با نگاهی واقع‌گرایانه به مسائل روز جامعه، در آثارش مفاهیمی چون عشق، تبعیض، خانواده و امید را به تصویر می‌کشد.

یکی از آثار شاخص او فیلم کوتاه «پاهایم را دوست دارم» است؛ داستانی اجتماعی با محوریت زندگی دختری معلول که نه‌تنها از سوی جامعه نادیده گرفته می‌شود، بلکه حتی در خانواده نامزد خود نیز با مخالفت و بی‌مهری مواجه می‌گردد. این فیلم کوتاه با رویکردی انسانی و تلنگری عاطفی، به موضوع تبعیض، نابرابری و نگاه سنگین جامعه به معلولیت می‌پردازد و توانسته توجه مخاطبان و علاقه‌مندان به سینمای اجتماعی را جلب کند.

صدیقی همچنین با نگارش و تولید سریال طنز «گلینلر و بالدزی» توانست در حوزه کمدی اجتماعی نیز حضور چشمگیری داشته باشد. این سریال در دو فصل ساخته شد و روایتگر روابط خانوادگی، سوءتفاهم‌ها و تضادهای رفتاری شخصیت‌ها است. محوریت داستان حول شخصیت «یالدز» می‌چرخد که با یک دروغ، بنیان یک خانواده را به چالش می‌کشد. انتخاب لحن طنز برای بیان مسائل اجتماعی، نشان‌دهنده توانایی نویسنده در ترکیب طنز و واقعیت‌های زندگی روزمره است.

در حوزه فیلم بلند، صدیقی با آثاری چون «ازدواج اجباری» و «عشقین یاراسی» به سراغ ژانرهای اجتماعی و عاشقانه رفته است. فیلم «ازدواج اجباری» روایتی است از زندگی دختری که در خانواده‌ای تحصیل‌کرده رشد کرده و هیچ‌گاه به ازدواج فکر نمی‌کند. در این میان، برادر او با دوستان ناباب آشنا می‌شود و مسیری پر از چالش آغاز می‌شود. این فیلم با پرداختن به تضاد میان سنت و مدرنیته و نمایش دغدغه‌های دختران و خانواده‌ها، اثری پرمخاطب در ژانر اجتماعی به شمار می‌رود.

فیلم «عشقین یاراسی» نیز داستان پسری است که هیچ اعتقادی به عشق ندارد، اما یک نگاه زندگی او را دگرگون می‌سازد. این فیلم در ژانر عاشقانه و اجتماعی جای می‌گیرد و با پرداختی ملودراماتیک، توانسته مفهوم عشق، تغییر و بازنگری در باورهای فردی را به تصویر بکشد.

از دیگر آثار اکرم صدیقی، داستان کوتاه «پسرک غم به آغوش» است که روایتگر سرنوشت تلخ پسری عاشق است. عشقی که در نهایت قربانی پول و جایگاه اجتماعی می‌شود؛ چراکه معشوقه او با برادرش ازدواج می‌کند. این داستان کوتاه بار دیگر دغدغه‌های اجتماعی و انسانی نویسنده را در قالب ادبیاتی ساده اما تأثیرگذار به مخاطب منتقل می‌کند.

افزون بر فعالیت‌های سینمایی و داستان‌نویسی، اکرم صدیقی با انتشار مجموعه کتاب «فریاد خاموش» بار دیگر توانایی خود را در بازتاب دغدغه‌های اجتماعی نشان داد. این کتاب شامل سه داستان مختلف است که هر یک به نوعی به سکوت زنان در جامعه و پیامدهای تلخ آن اشاره دارد. صدیقی در این اثر با نگاهی منتقادانه بیان می‌کند که سکوت برخی زنان، نه نشانه ضعف بلکه نتیجه فشارهای اجتماعی است؛ سکوتی که گاه به قربانی شدن می‌انجامد. پیام محوری این مجموعه آن است که: «در جامعه قربانی نشویم، فریاد زنیم تا فریادمان خاموش نشود.» این کتاب به‌عنوان اثری اجتماعی-انتقادی، جایگاهی ویژه در میان مخاطبان علاقه‌مند به ادبیات متعهد یافته است.

وی با این آثار نشان داده که روایت‌های او نه‌تنها بازتابی از زندگی روزمره هستند، بلکه حامل پیام‌هایی عمیق درباره عدالت، عشق، خانواده، زنان و ارزش‌های انسانی نیز به شمار می‌روند. او با استفاده از ژانرهای گوناگون از اجتماعی و عاشقانه تا طنز و انتقادی ، توانسته طیف متنوعی از مخاطبان را جذب کند و هر بار به موضوعی تازه بپردازد.

این نویسنده و فیلمنامه‌نویس تبریزی در مسیر کاری خود تلاش دارد تا همچنان با تمرکز بر دغدغه‌های اجتماعی و انسانی، آثاری ماندگار خلق کند. صدیقی نمونه‌ای روشن از هنرمندان نسل جدید است که با جسارت و نگاه واقع‌گرایانه، توانسته‌اند هنر را به زبان مردم و مردم را به زبان هنر نزدیک کنند.