▪️پرهام هوشمند، جوانی که نامش امروز هم با شنیدن موسیقی آخرین مستندش بغض را به گلوی بسیاری می‌آورد، دیگر در میان ما نیست اما یاد و اثرش همچنان زنده است.
▪️پرهام تنها یک عکاس یا فیلمبردار نبود او روایتگری صادق بود هر عکسش تکه‌ای از روحش را در خود جای داده بود از ساحل‌های آرام گرفته تا غروب‌های پررمز و راز دریا، از نگاه صیادان ساده‌دل تا بازی کودکان کنار ساحل، همه و همه در قاب او معنا می‌گرفتند، او به بندر دیر، روح تازه‌ای بخشید؛ بندری که با لنز پرهام، نه تنها دیده شد، بلکه در دل‌ها نشست.
▪️آثارش نشان داد که چگونه می‌توان بی‌هیچ ادعا و تکبری، با فروتنی و عشق، سرزمین مادری را جاودانه کرد، پرهام دریچه‌ای تازه به زیبایی‌های بوشهر گشود، دریچه‌ای که هنوز هم بسته نشده و با مرور قاب‌هایش، انگار دوباره می‌توان نفس‌های او را احساس کرد.
▪️دوستان و همراهانش می‌گویند هنوز وقتی موسیقی آخرین مستندش از شمال کشور پخش می‌شود، گویی پرهام با ما سخن می‌گوید، همان بغضی که ناخواسته در گلو می‌نشیند، همان حس دلتنگی عمیقی که یادآور حضور پررنگ اوست.
▪️پرهام هوشمند رفت، اما پرهام هوشمند هرگز نرفت او در قاب‌هایی که جاودانه شدند، در خاطراتی که هرگز رنگ فراموشی به خود نمی‌گیرند و در عشق به بوشهر که در دل همه کاشت، زنده و ماندگار است.
▪️امروز، در نخستین سالگرد خاموشی‌اش، جامعه هنری و مردم بوشهر بار دیگر به یاد می‌آورند که چگونه یک جوان توانست تنها با یک دوربین، تاریخ و هویت یک استان را در قاب‌ها روایت کند
▪️ پرهام (قاب جاودانه جنوب است)
قاب همیشه روشن، قاب همیشه زنده...
روحش شاد یادش گرامی ...
سهیلا سلطانی (سردبیر دریاکنار - مدیرمسئول نگین دریا)
نظرات
0