استعدادیابی کودکان این امکان را فراهم میکند تا شخص از ابتدا بر روی استعداد و تخصص موردعالقه خود متمرکز باشد و در بزرگسالی به یک متخصص متام عیار تبدیل گردد. بسیاری از مواقع والدین، فرزندان خود را در کلاس هایی ثبت نام میکنند که کودک در آن زمینه دارای استعداد نیست و این کار نه تنها باعث عدم موفقیت کودک در آن زمینه میشود، بلکه او را از آموزش و پیشرفت زده میکند.

1-با سالم و عرض ادب لطفاً خودتان را معرفی بفرمایید؟

با نام و یاد خدا، سالم میکنم به شام و همهی خوانندگان عزیز این نشریه. مولود کیخرسوانی هستم دارای مدرک تحصیلی دکترای روانشناسی، مدرس و هیات علمی دانشگاه آزاد اسالمی بوشهر، حدود 10 سال است مدرس دروس روانشناسی در دانشگاه های آزاد اسلامی، خلیج فارس و پیام نور هستم در این مدت مؤلف5 کتاب در حوزه روانشناسی بودهام و چندین مقاله علمی هم انجام دادهام.

2-مفهوم استعداد را برای ما توضیح دهید؟

تعریف استعداد به صورت تخصصی عبارت است از مجموع های از توانایی هایی که در فرهنگ های خاص، با ارزش به شمار میرود. به صورت عام استعداد به معنای یادگیری یک مهارت با صرف انرژی کمتر و زمان کمتر است به این معنا که همه کودکان قادر به کشیدن نقاشی هستند اما کودکی در نقاشی مستعد است که مجذوب کشیدن نقاشی میشود. جالب اینجاست که استعداد بالقوه ما ثابت بوده و آنچه تغییر میکند مهارت و آموزش ماست، بنابراین متام تالش والدین باید یادگیری و استفاده از آموزشهای صحیح در جهت رشد استعدادهای ذاتی فرزندان باشد.

3 -روشهای مؤثر جهت کشف استعداد در کودکان کدامند؟

استعدادیابی فرآیندی است برای شناسایی و کشف تواناییهای بالقوه ای که در هر فرد به شکل ذاتی وجود دارد. استعدادیابی نقش سازندهای در راستای موفقیت کودکان دارد و در واقع کمک میکند تا کودک بتواند بهرتین عملکرد خود را در زمین های که در آن تبحر دارد به منایش بگذارد. از روشهای زیر میتوان جهت شناسایی استعدادهای کودکان استفاده کرد:

1-کودک خود را به هامن صورتی که هست، بپذیرید: پذیرش بیچونوچرای کودک کمک میکند تا او بدون ترس از قضاوت، درباره عالیق و توامنندیهای خود صحبت کرده و در جهت این عالیق گام بردارد.

2-کودک را با فعالیت های متنوع آشنا کنید: تالش کنید تا فرزندتان در زمینههای مختلفی فعالیت داشته باشد تا بتوانید استعداد واقعی او را بیابید.

3-به فرزند خود حق انتخاب دهید: به فرزندان خود اجازه دهید زوایای مختلف یک فعالیت را خودش کشف کند. به عنوان مثال از یک فعالیت رشوع کنید و به او بگویید که اگر بعد از شش ماه از آن لذت نربد، میتواند فعالیت دیگری را امتحان کند.

4-به علایق کودکان خود احترام بگذارید: ساخته های کودک خود را مسخره نکنید و بهجای انتقاد از مهارت های فرزندتان، آنها را تشویق کنید.

5-عذاب وجدان نداشته باشید: فرزند شما قرار نیست راه های نرفته شما را برود! به یاد داشته باشید که عالیق و تعصبات ذهنی خود را کنار بگذارید. اگر فرزندتان به یک فعالیت عالقه مند نیست از خود بپرسید، اگر او کالس موسیقی خود را ادامه ندهد، چه اتفاقی برای زندگیاش میافتد؟ اگر او بهجای دکرت، یک مکانیک خوب شود چه میشود؟ نگران نباشید درهرصورت کودک شام فرد موفقی خواهد شد.

4 -در مورد نقش مخرب مقایسه کودکان باهم نیز توضیحی بفرمایید؟

در اینجا از والدین عزیز میخواهم که به یاد داشته باشند که مقایسه کودکان با سایرین، نه تنها مشوقی در جهت انگیزه دادن به کودکان نیست بلکه مانع بزرگی در جهت رشد استعدادهای کودک میباشد. باید بدانید که هر کودک رشد منحصربه فردی دارد و نمیتوان کودکان را با یکدیگر مقایسه کرد. پس سعی کنید با کلمات خود مانع رشد استعداد کودک نشوید.

5-انتظارات والدین از کودکان باید در چه حدی باشد؟

از طرفی انتظارات غیرمنطقی و نابغه سازی هم میتواند آسیب زننده باشد. همیشه هنگامی که سعی دارید تا کودکتان را تحت فشار قرار دهید و بیش از توانایی هایش از او کار بکشید این سؤال را از خود بپرسید که آیا انتظارات شام با سطح توانمندی آنها برابر است؟ گاهی والدین آنقدر کودکان را تحتفشار قرار میدهند که نه تنها علاقه اش به رفتن به مدرسه را از دست میدهد بلکه در کنار آن استعدادهایش هم کور میشود.

6 -صحبت پایانی خود را بفرمایید؟

همه ی پدر و مادرها باید بدانند اگر واقعاً به فکر موفقیت تحصیلی و استعدادیابی کودکشان هستند انتظارات غیرمنطقی نداشته باشند. اگر میخواهند آینده موفقی برای فرزندشان درست کنند بهتر است ابتدا روش های صحیح استعدادیابی را برای کودکان یاد بگیرند و با رفتار صحیح و آگاهانه به پیشرفت بهتر کودک کمک کنند. و در پایان سخن آرزوی خوشبختی، سعادت و سالمتی برای همه فرزندان ایران زمین دارم.

به کوشش : فاطمه نژاد حسینی ( روزنامه نگار)