بیاحترامی به اساتید، به عنوان رکن اصلی علم و دانش در هر جامعهای، به مثابه بیاحترامی به علم و دانش و زیر سوال بردن جایگاه والای آن است، این امر، نه تنها انگیزه و روحیه اساتید را برای ادامه فعالیت و تلاش در جهت ارتقای علم و آموزش دلسرد میکند، بلکه باعث ایجاد جوّ بیاعتمادی و ناامیدی در بین دانشجویان نیز میشود.
از دست رفتن احترام حداقلی رییس دانشگاه، به عنوان بالاترین مقام اجرایی در دانشگاه، لطمهای بزرگ به انسجام و کارایی مجموعه دانشگاه وارد میکند، زمانی که رییس دانشگاه از احترام و جایگاه لازم در بین اعضای دانشگاه برخوردار نباشد، توانایی لازم برای رهبری و هدایت مجموعه را از دست خواهد داد و این امر، به نوبه خود، میتواند منجر به مشکلات و چالشهای متعددی در زمینههای مختلف آموزشی، پژوهشی و اداری شود.
علاوه بر این، از دست رفتن احترام حداقلی رییس دانشگاه، میتواند وجهه و اعتبار دانشگاه را در سطح جامعه خدشهدار کند، دانشگاهها به عنوان مراکز علمی و فرهنگی، باید الگوی احترام و تعامل سازنده بین افراد باشند، بیاحترامی به اساتید و از دست رفتن احترام حداقلی رییس دانشگاه، میتواند این تصویر مثبت را مخدوش کرده و به ضرر کل مجموعه دانشگاه تمام شود.
در این شرایط، ضروری است که مسئولین ذی ربط در وزارت عتف، با اتخاذ تدابیر لازم، به ترمیم وجهه خدشهدار شده اساتید و جایگذاری رییس دانشگاهی مورد اعتماد در بین اعضای دانشگاه بپردازند و این امر، نیازمند گفتگوی صریح و صادقانه با اساتید، کارکنان و دانشجویان، شنیدن نظرات و دغدغههای آنها و تلاش برای حل مشکلات موجود به شیوهای عادلانه و منصفانه است.
همچنین، لازم است که فرهنگ احترام و تکریم اساتید دانشگاه خلیج فارس به طور جدی نهادینه شود و این امر، از طریق برگزاری نشستها و جلسات با حضور اساتید، تجلیل از مقام شامخ آنها و قدردانی از زحمات و تلاشهایشان در جهت ارتقای علم و دانش، و همچنین ایجاد بستر مناسب برای فعالیتهای علمی و پژوهشی آنها قابل انجام است.
در نهایت، باید توجه داشت که دانشگاهها، محل تعامل و گفتگوی آزاد اندیشهها و نظرات مختلف هستند، احترام به اساتید و سایر اعضای دانشگاه، به عنوان صاحبان علم و دانش، زمینهساز این گفتگو و تبادل نظر آزاد خواهد بود و به شکوفایی علم و دانش در دانشگاهها کمک خواهد کرد.
نظرات
0