تازه با کمترین بودجه و هزینه. نمونه اش همین کاهش ولع مصرف ماده مخدر شیشه!
یعنی این همه روان شناس و دکتر و کارشناس و مجری و ... راجع به بلای خانمانسوز و نوپدید «شیشه» سمینار برگزار کردند و کتاب و مقاله نوشتند و برنامه ساختند ولی نتیجه ای عاید دوستان معتاد نشد که نشد. تازه یک عده معتقدند که شیشه اعتیاد ندارد و برای مانکن شدن و لاغری و چاقی و بیدار ماندن در شب امتحان و ... رو به این ماده افیونی آورده اند. «اما پژوهشگران ایرانی توانستند در روش خود برای کاهش ولع مصرف در معتادان به شیشه، میزان وسوسه در این دسته از معتادان را به روش تحریک الکتریکی نواحی خاصی از مغز کاهش دهند. در این روش، با استفاده از اعمال جریان مستقیم الکتریکی بر روی جمجمه، اصلاح قطبیت در مغز، ایجاد شده و این کار باعث قوی‌تر شدن کُرتکس مغز معتاد و کنترل هسته‌های زیرقشری مخ و در نتیجه افزایش مقاومت فرد معتاد در برابر علائم وسوسه‌انگیز مصرف مواد می‌شود.»( سایت ایسنا) هر چند این روش به طور کامل اعتیاد به شیشه را بر طرف نمی کند ولی از قدیم گفته اند:« هندوانه در بسته بهتر از هندوانه سفید است.» ما پیشنهاد می کنیم حالا که دانشمندان قادرند با دو تا رشته سیم و با اعمال جریان مستقیم برق روی جمجمه، اعتیاد را درمان کنند، این روش را روی افراد به ظاهر سالم جامعه هم امتحان کنند، شاید عوایدش از کاهش اعتیاد افزون باشد. مثلاً افرادی را که به رانت، زمین خواری، موقوفه خواری و یا ویژه خواری مفرط دچار شده اند و به هیچ آنتی بیوتیکی هم جواب نمی دهند، تحریک الکتریکی کنند، بلکه از اشتهای سیری ناپذیر آنها در تصرف بیت المال کم شود. البته از این روش می توان برای کنترل رانندگان خاطی، گرانفروشان و محتکران، قاچاقچیان کالا و ارز و سایر صنوف مشابه استفاده کرد و از ولع آنها برای انجام امور نا صواب کاست!
البته اگر برعکس این داستان هم اتفاق بیفتد بد نیست. مثلاً در راستای انجام امورات صواب هم یک ولعی ایجاد کنیم. مثلاً برای مبارزه با فساد اقتصادی یک قاشق ولع داشته باشیم و بعد از گذشت چند ماه دستکم اسم شرکتی که 60 میلیون دلار ارز دولتی کره را هاپولی کرده اعلام کنیم! حالا برخورد و مجازات پیشکش...
نظرات
0