یکی از معضلات نگران‌کننده در این زمینه، رویه دوگانه در مواجهه با انتصابات بومی است به‌گونه‌ای که در مواردی مشاهده می‌شود برخی افراد، با تخریب چهره‌های متخصص و شایسته بومی، مانع از انتصاب آنان به مسئولیت‌های مهم می‌شوند در ادامه، همان افراد از شعار حمایت از نیروی بومی برای توجیه انتصاب فردی دیگر بهره‌برداری کرده و آن را به عنوان دستاورد خود معرفی می‌کنند
این تناقض در رفتارها، تنها به حوزه مدیران اجرایی محدود نمی‌شود؛ بلکه در عرصه سیاسی نیز مصادیقی آشکار دارد از جمله تخریب یک نماینده توانمند و پیگیر از استان در رسانه‌ها و محافل خاص، و در مقابل، بهره‌برداری ابزاری از چهره‌ای ناتوان به‌نام بومی‌گرایی
این روند نگران‌کننده در خصوص انتصاب مدیران دولتی، مسئولان اجرایی و حتی تعیین ارکان تصمیم‌گیر در سطح استان نیز مشاهده می‌شود به‌نظر می‌رسد هر جا منافع شخصی و گروهی اقتضا کند، مفهوم بومی‌گرایی رنگ تازه‌ای به خود می‌گیرد و در غیر این‌صورت، به‌راحتی به حاشیه رانده می‌شود
ادامه این نوع رفتار فرصت‌طلبانه با مفاهیم اصیل، نه تنها به تضعیف اعتماد عمومی منجر می‌شود، بلکه باعث زیر سؤال رفتن اصل مطالبه عدالت در انتصابات و تکیه بر شایستگی‌های بومی خواهد شد
اکنون بیش از هر زمان دیگر، ضرورت دارد که نهادهای نظارتی، رسانه‌ها و کنشگران مدنی با رصد دقیق این رفتارها، اجازه ندهند که مطالبات اصیل مردم استان، بازیچه رقابت‌های ناسالم و منافع جناحی شود
نظرات
0