.jpeg)
پراکندگی دیدگاه‌ها، رقابت‌های درون‌استانی و فقدان هماهنگی میان نمایندگان بوشهر، عملاً این چهار کرسی را به جزایر جداگانه‌ای از منافع شخصی و منطقه‌ای بدل کرده است، موضوعی که در نهایت به کاهش وزن سیاسی استان در مجلس منجر شده است.
تنها نقطه قابل اتکا در این میان، حضور نماینده جنوب استان در جایگاه ریاست کمیسیون انرژی مجلس است، این کمیسیون به دلیل نقش تعیین‌کننده‌اش در حوزه‌های نفت، گاز، پتروشیمی و انرژی کشور، از جایگاهی استراتژیک برخوردار است و ریاست آن می‌تواند تا حدی ورق را برای بوشهر برگرداند. با این حال، بسیاری بر این باورند که یک جایگاه کلیدی به‌تنهایی نمی‌تواند بار ضعف ساختاری نمایندگان استان را بر دوش بکشد.
واقعیت آن است که چهار نماینده با رویکردها و صداهای متفاوت، قادر نیستند در برابر استان‌هایی که با بلوک نمایندگان پرشمار و هم سو در مجلس ظاهر می‌شوند، عرض اندام کنند، این وضعیت، بوشهر را در بسیاری از معادلات ملی و در فرآیند تخصیص بودجه، توسعه زیرساخت‌ها و تصمیمات کلان کشوری در موقعیتی ضعیف و حاشیه‌ای قرار داده است.
تا زمانی که فرهنگ کار جمعی و همگرایی سیاسی میان نمایندگان استان شکل نگیرد، بوشهر همچنان در سایه استان‌های پرقدرت باقی خواهد ماند؛ حتی اگر یک یا چند کرسی مدیریتی مهم نیز در اختیار داشته باشد.
نظرات
0