.jpg)
نزدیکی به دو قطب بزرگ اقتصاد آسیا یعنی هند و چین، امکان کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل را فراهم می‌کند و کشورهای محصور در خشکی همچون افغانستان، ترکمنستان، قزاقستان، تاجیکستان و ازبکستان نیز کوتاه‌ترین مسیر دسترسی به آب‌های آزاد را در مکران می‌بینند؛ مسیری که می‌تواند نیاز حیاتی این کشورها برای تجارت دریایی را برآورده کند.
این موقعیت ژئو‌اکونومیک با عبور کریدور بین‌المللی شمال به جنوب از منطقه کامل‌تر می‌شود. کریدوری که در آینده می‌تواند مسیر اصلی تجارت روسیه، قفقاز و آسیای میانه با جنوب آسیا باشد و برای روسیه، به‌ویژه در شرایط تحریم، اهمیت حیاتی دارد. همزمان، ظرفیت‌های انرژی خورشیدی و بادی در مکران بی‌نظیر است. آفتاب‌گیری مداوم به دلیل نزدیکی به خط استوا و وزش بادهای پایدار از اقیانوس هند، امکان تأمین برق صنایع بزرگ و واحدهای آب‌شیرین‌کن را فراهم می‌آورد.
با وجود این فرصت‌ها، مکران با چالش‌های عمیقی مواجه است. ناامنی ناشی از فعالیت گروهک‌هایی مانند جیش‌العدل، اولین مانع جذب سرمایه‌گذاران است. کمبود نیروی انسانی و متخصص، ضعف شبکه جاده‌ای و ریلی، و قوانین محدودکننده گردشگری باعث شده منطقه نتواند سرمایه‌گذاران و گردشگران خارجی را جذب کند. کمبود بودجه نیز سرعت اجرای پروژه‌های کلان را کند کرده است.
برای عبور از این چالش‌ها، نیاز به یک نگاه توسعه‌محور به جای نگاه صرفاً امنیتی وجود دارد. تأمین امنیت پایدار، توسعه راه‌آهن چابهار ، زاهدان ، سرخس، ایجاد مناطق آزاد واقعی با قوانین رقابتی، جذب سرمایه خارجی از طریق قراردادهای بلندمدت و احداث نیروگاه‌های خورشیدی و بادی می‌تواند مکران را به یک قطب اقتصادی منطقه‌ای تبدیل کند.
سواحل مکران نه تنها برای ایران، بلکه برای منطقه اهمیت ژئوپلیتیک دارد؛ جایی که می‌تواند ایران را به مرکز ترانزیت و تجارت اوراسیا و جنوب آسیا تبدیل کند. مردم سیستان و بلوچستان سال‌ها با محرومیت زیسته‌اند و توسعه مکران، صرفاً یک پروژه اقتصادی نیست، بلکه مأموریتی ملی برای تحقق عدالت و شکوفایی در یکی از حساس‌ترین نقاط کشور است.
نظرات
0