لطفا خودتان را معرفی کنید؟
حمیدرضا منصورزاده ،متولد سال ۶۹ سمیرم

از مهندسی به شاعری رسیدید یا از شاعری به مهندسی؟

من خیلی زودتر از انتخاب رشته ، شعر گفتن را شروع کردم و با این حال نه از مهندسی به شاعری رسیدم و نه از شاعری به مهندسی
معتقدم هر چیز ، جایگاه خودش را دارد.گاهی می توان در مهندسی ، چنان شاعرانه کار کرد که از ساخت ذهن و دسترنج به هزاران واژه زیبا رسید

فرمودید مربی و فعال در رشته بوکس هستید؟لطافت شاعری را چگونه کنار خشونت بوکس می توان متصور شد؟! 

بوکس در بین تمام ورزش های رزمی کمترین میزان خشونت و آسیب را دارد ، بوکس را ورزش خشنی نمی بینم ، هر گاه از صمیم قلب چیزی را دوست داشته باشیم ، خشونت در آن کمرنگ خواهد شد

سبک مورد علاقه؟ 
خودم اکثرا درگیر غزل هستم اما تمام سبک ها برایم زیبا هستند ، گاهی با سپید زندگی میکنم و گاهی با غزل

چه شاعری در زندگی شعری شما تاثیر گذار بوده؟
هیچگاه نتوانستم بین شاعران فرقی بگذارم .قدرت قلم در هر زمانه با زمان دیگر متفاوت است .گاهی وقتِ لذت بردن از اشعار حافظ است و گاهی سعدی و گاهی مولانا و خیام و حتی گاهی شاعران معاصر مانند ابتهاج و منزوی

اولین ها همیشه در خاطر می مانند و خاطره انگیزند. بفرمایید اولین شعر و داستان را در چه سنی سروده و نوشتید؟ مضمون آن ها چه بود؟

اولین داستانم را در سال ۸۲ نوشتم و اولین شعر در سال ۸۳ زمانی که حدود ۱۳ و ۱۴ ساله بودم

مضمون هر دو عاشقانه بود دقیقا زمانی که عشق را نمی شناختم

حالا بفرمایید نسبت به اولین نوشته و سروده نگاهتان به دنیا چقدر تغییر کرده است؟

تقریبا اکثر نویسنده و شاعران از اولین نوشته های خودشان خجالت زده هستند و من هم از این قافله  دور نیستم ، اما آن زمان ما به آن اندازه علم نوشتن را داشتیم و شاید هیچگاه و در هیچ محفلی آن ها خوانده نشود

با توجه به اینکه بوکسور هستید، بفرمایید تا به حال پیش آمده موقع نوشتن یا سرودن، گوشه رینگ گیر افتاده باشید؟ چه کردید؟

بله ، به وفور این اتفاق برایم پیش آمده .مثلا داستانی را سال ۹۴ شروع به نوشتن کردم که هنوز ناتمام مانده و هر چه میکنم ادامه اش را نمی توانم بنویسم،این همان گوشه رینگ گیر افتادن است.شعر ها و داستان های زیادی دارم که لا به لای سررسید دارند پیر می شوند و هنوز تمام نشده اند و رهایشان کرده ام

از دید آقای حمید رضا ادبیات زنانه و مردانه دارد؟
به هیچ وجه.معتقدم تاثیراتی که بانوان شاعر در زمان خودشان گذاشته اند کم تر از تاثیر بزرگترین شاعران نبوده ،مگر می شود مهستی گنجوی در تاریخ ادبیات تاثیر نگذاشته باشد؟
اشعار فوق العاده فروغ فرخزاد ، پروین اعتصامی  نشان از همین تاثیرات است.هیچ شاعری در هیچ زمانی خدمتی که سیمین بهبهانی به ایجاد  وزن کرد تا کنون نکرده است.

موقع خرید و خواندن کتاب آیا جنسیت مولف برایتان مهم است؟

تا کنون به این موضوع فکر نکرده بودم.اما باید باور کنیم که یا به خاطر سیاسیت یا از بی سیاستی نویسنده و شاعران زن کمتر دیده شده اند این اتفاق نه تنها در کشور ماست بلکه در تمام جهان قابل رویت است.به شخصه یکی از زیباترین رمان هایی که تا کنون خوانده ام اثر خلق شده یک بانوی ایرانی است، بامداد خمار ، نوشته فتانه حاج سید جوادی ، یکی از بی نظیر ترین نوشته های حال حاضر ادبیات است .

آیا ادبیات ما از مرحله مدرن گذر کرده است که حالا بخواهد میزبان پست مدرن باشد؟
خیر ، جدیدا ادبیات ما بازیچه کسانی شده که می خواهند اسمشان در تاریخ ادبیات به عنوان ابداع کننده مانند شاملو و نیما بماند ، اما این قصد ها ادبیات ایران را چندپاره می کند.
پیشنهاد میکنم چند شعر پست مدرن و شبه مدرن بخوانید

بزرگترین چالش شما بعنوان یک هنرمند؟

نقد های مغرضانه...همیشه از نقد ها استقبال کرده ام ، چه نقد های منصفانه و چه نقدهای مغرضانه و هیچ گاه از هیچ نقدی نه هراسیده ام و نه رنجیده ام.
اما گاها دیده می شود افراد که شاید تا کنون پنج جلد کتاب هم نخوانده اند ، شروع به نقد های غیر منصافه می کند و این کار ممکن است قلم هر شخصی را بخشکاند و امیدوارم روزی برسد که هر شخص مواظب دیگران و اطرافیانش باشد

از فعالیت های انجمن طاقدیس سمیرم  برایمان بگویید؟

سال ۱۳۹۰ بود که انجمنی به همین نام در دانشگاه آزاد سمیرم تاسیس کردم و بعد از فارغ التحصیلی سال ۱۳۹۵ با همین نام انجمنی با کمک دوستان در سطح شهرستان سمیرم تاسیس کرده و فعالیت کردیم.این انجمن از تمامی فعالیت های هنری حمایت می کند

چرا طاقدیس؟ 
طاقدیس به معنای همتای آسمان است.ما با هنر می توانیم به پرواز دراییم و روح خودمان را با هنر جلا داده و به کمال برسیم

آیا بعنوان یک ورزشکار، هنرمند از حمایت مسئولین شهرتان راضی هستید؟

مسئولین اداراتی مانند ارشاد و یا اداره ورزش هر چه در توان خود باشد می گذارند ، و هر سنگی که باشد از مسئولین بالاتر است که امیدوارم همکاری لازم را با استان های دیگر هم برای رشد و ارتقا فرهنگ و هنر ایران انجام بدهند.

چند وقت پیش با دوستی در مورد شاعر کوردمون سابیر هاکا  <می ترسم بعد از مرگ هم کارگر باشم > گفتگو می کردم و ایشون معتقد بود این روزها اگر نگاه نقادانه داشته باشی برای پرفروش شدن و به چاپ چندم رسیدن کتاب کفایت می کند. نظر شما چیست؟

این شاعر گرامی که فرمودید را نمی شناسم اما فروش کتاب بستگی به محل اقامت و زندگی دارد.ما اگر در شهر های کوچک باشیم بدون حمایت هیچگاه نمی توانیم به هدف برسیم
و اینکه خودمان نقد کننده خودمان باشیم عالیست اما تصور کنید در شهر های کوچک باشید آیا این امکان پذیر است؟
آیا فروش کتاب در تهران با فروش در اصفهان و شیراز و شهرهای کوچکتر متفاوت نیست؟
پس، حمایت ، و محل اقامت به اندازه نگاه نقادانه می تواند برای پر فروش تر شدن موثر باشد.

ابزار کار شاعر؟ 

کتاب ، مطالعه ، نوشتن

آیا به الهام شدن در شعر اعتقاد دارید؟ 

قطعا الهام خواهد شد ، اگر غیر از این بود ، همه می توانستند شاعر و یا نویسنده باشند

اگر امکان مهاجرت مهیا باشد،مهاجرت می کنید؟

من اینجا ریشه در خاکم..

مهیا بود ، مدت کوتاهی در یکی از کشوره های حوزه خلیج فارس ، مشغول به کار بودم و می توانستیم بمانم، اما هیچ کجا ایران نمی شود.قطعا تصوراتی هم که از رفاه کشورهای دیگر می کنیم کاملا اشتباه است واین را کسانی که رفته اند از نزدیک دیده اند، می دانند.در ایران محدودیت هایی که  ایجاد شده،باعث این تصورات شده.lمثلا نبود رفاه ، شغل  مناسب با تحصیل، تبعیض طبقاتی .

از دنیای مجازی و تاثیر آن بر شعر امروز بگویید؟ خودتان چقدر در این زمینه فعالید؟

فضای مجازی خوبی های خودش را دارد و بدی های قابل توجهی هم دارد.دور شدن از کتاب و مطالعه از بدی های این فضاست به علاوه اینکه هر مطلبی در این فضا منتشر می شود و این مطالب ممکن است هیچ پیشینه علمی نداشته باشند.یکی از خوبی های فضای مجازی هم ارتباط با افرادی مثل خودمان است.ممکن است  در گروه هایی  فعال شویم و در این گروه ها تبادل اطلاعات شود که برای پیشرفت مان بسیار خوب است.من هم فعالیت هایی در فضای مجازی از جمله اینستاگرام ، تلگرام دارم

 کلام آخر ؟

اینکه باید ماند و جنگید ، صبور بود و آرام آرام قدم برداشت و به هدف رسید.همیشه یک دیالوگ زیبا از فیلم دادا در خاطرم هست:
ما می مانیم ، ظلم می میرد

لطفا مخاطبان گرامی نشریه را به شعری که این اواخر سرودید،میهمان کنید؟
برای چون منی مثل گلاب اصل کاشانی
تو از جنس ملائک هستی و اهل خراسانی

منم اسکندر مَقدون، که با صد لشکر و گردان
به نازی پشت پا خوردست از بانوی اشکانی

خدا می داند و من هم، که در عالم نخواهد بود
به شیرینی لب های تو حتی سیب لبنانی

گرفتارم به چشم تو،اسیر خندهایت دل
خمارم بی نگاه تو، تویی افیون افغانی

تو اصلأ آدمیزادی؟ ویا طرحی که جان داده
به دستِ چیره دستِ خود، کمال الملک ایرانی

تو تار و پود جان هستی، تو رَج های وجود من
تو از بس خوب ماندی گوئیا قالی کرمانی

بیا و لطف کن بانو، مصفا کن دل ما را
به یک بوسه، به یک لبخند، در این، بیت پایانی