جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام؛
اینجانب به نمایندگی از جمعی از شهروندان دغدغه‌مند، به‌ویژه جامعه‌ی مظلوم و کمتر دیده‌شده‌ی افراد دارای معلولیت، پرسشی جدی و مطالبه‌ای مهم را با شما در میان می‌گذارم.
سازمان بهزیستی اخیراً شرطی برای دریافت مستمری یا حمایت معیشتی در نظر گرفته که براساس آن، افراد دارای معلولیت باید با مراجعه به دفاتر اسناد رسمی، «تعهدنامه محضری» امضا کنند. این تعهدنامه، عملاً آن‌ها را از حق اعتراض یا پیگیری در صورت قطع یا کاهش حمایت‌ها محروم می‌سازد؛ امری که نه تنها غیرمنصفانه، بلکه از نظر کرامت انسانی نیز محل تأمل است.
سؤال مشخص ما این است: چرا فردی که به‌دلیل محدودیت‌های جسمی یا ذهنی، نیازمند حداقلی از حمایت‌های معیشتی است، باید هزینه‌های سنگینی برای محضر، ایاب و ذهاب، و خدمات کافی‌نت بپردازد، آن هم صرفاً برای دریافت احتمالیِ یک کمک معیشتی؟ آیا این روند، باری مضاعف بر دوش افراد کم‌توان نمی‌گذارد؟
جناب آقای دکتر پزشکیان،
شما در شعارهای انتخاباتی خود بر عدالت، کرامت انسانی، و حمایت از اقشار فرودست تأکید داشتید. اکنون انتظار می‌رود این اصول در عمل نیز پیاده‌سازی شود. بی‌تردید، هیچ تصمیمی نباید کرامت انسانی را مخدوش کند، به‌ویژه در مورد قشری که صدای بلند، تریبون یا رسانه‌ای برای طرح مطالبات خود ندارد.
با توجه به آنچه گفته شد، از جنابعالی تقاضا می‌شود دستور بازنگری فوری در روند الزام‌آور این تعهدنامه صادر فرمایید و زمینه‌ای فراهم آورید تا دریافت حمایت‌های معیشتی، به شیوه‌ای ساده، محترمانه و در شأن یک انسان ایرانی انجام شود.
با احترام و امید به تحقق عدالت در عمل
مصطفی مطوری
خبرنگار و فعال اجتماعی، فرهنگی و هنری
نظرات
0