حمید زارعی، رئیس ستاد دکتر پزشکیان در شهرستان دشتی، به عنوان یک چهره تاثیرگذار در عرصه‌های فرهنگی و سیاسی، همواره در تلاش بوده است تا با استفاده از ظرفیت‌های موجود، به توسعه و پیشرفت منطقه کمک کند. زارعی با فعالیت های فرهنگی و اجتماعی، همواره سعی داشته تا آگاهی و مشارکت مردم را افزایش دهد و بانگ همدلی و اتحاد را در شهرستانش طنین‌انداز کند. او بر این باور بوده و هست که اصول فرهنگی و سیاست باید در کنار هم قرار بگیرند تا بتوان به اهداف مشترکی دست یافت.

با این حال، در دولت پزشکیان و تحت مدیریت استانداری بوشهر، متأسفانه زارعی و دیگر فعالان سیاسی و فرهنگی با بی‌مهری و نادیده‌گرفتن مواجه شده‌اند. تاکید بر اینکه زارعی، با تمام ویژگی‌های برجسته‌اش در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، باید به عنوان یک منبع ارزشمند در نظر گرفته شود، کاملاً ضروری است. این بی‌توجهی به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های او، نه تنها به خود او بلکه به جامعه نیز آسیب می‌زند.

استاندار بوشهر به دلیل عدم تحلیل درست از شرایط و توانمندی‌ها، این فرصت‌های ارزشمند را از دست داده و انگار توانسته است که بار دیگر بی‌توجهی نسبت به فعالان بومی را نمایان کند. عدم توجه به شخصیتی چون زارعی که می‌تواند در ساختن پل‌های ارتباطی میان اکثریت مردم و دولت نقش‌آفرین باشد، به نوعی نشان‌دهنده نقص جدی در رویکرد مدیریتی است.

این نادیده‌گرفتن نه تنها احساس ناامیدی و بی‌اعتمادی را در میان فعالان اجتماعی افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند باعث تضعیف روحیه همکاری و همدلی در میان گروه‌های مختلف شود. شاید بتوان گفت که یکی از دلایل اصلی بروز چنین وضعیت‌هایی، عدم توانایی برخی مسئولین در دیدن ظرفیت‌های بالقوه در میان فعالان محلی باشد. 

باعث تأسف است که با وجود تلاش‌های مداوم حمید زارعی برای ایجاد وفاق و همدلی، او و اعضای ستاد پزشکیان باید با چالش‌هایی مواجه شوند که می‌تواند به آینده فرهنگی و اجتماعی استان بوشهر ضربه بزند. انکار ظرفیت‌های او به نوعی نشان‌دهنده ناتوانی در شناسایی ارزش‌های واقعی و پتانسیل‌های منطقه‌ای است. 

در این راستا، سوالی که به ذهن می‌رسد این است که آیا سطحی‌نگری برخی مسئولین در شناسایی و پذیرش توانمندی‌های محلی، باعث عقب‌افتادگی جامعه نخواهد شد؟ و برای بهبود این وضعیت چه اقدام‌هایی باید انجام شود تا دیگر هیچ فعال توانمندی در حاشیه قرار نگیرد؟