این دانشجو عنوان کرده است که حوالی ساعت ۲ بامداد پس از بازگشت از سفر، هنگام عبور از مسیر ساحلی در نزدیکی درب اصلی دانشگاه، بوی شدید دود را استشمام کرده و دود غلیظی را مشاهده کرده که حتی مسیر نور چراغ خودروها را نیز تحت تأثیر قرار داده بود.
وی در ادامه بیان کرده است: ۵۰ متر مانده به درب اصلی دانشگاه، برای پاسخ به تماس تلفنی توقف کردم و بلافاصله پس از پیاده شدن، بوی دود بسیار غلیظی به مشامم خورد نور پروژکتورهای یادمان شهدا و دانشکده ادبیات فضای کاملاً دودآلود داخل دانشگاه را نشان می‌داد در آن لحظه تصور کردم شاید زباله‌ای در بیرون از دانشگاه آتش گرفته باشد.
این شاهد عینی همچنین از حضور یک نیروی انتظامات دانشگاه در پشت درب میله‌ای دانشگاه خبر داده که در حال نگاه به سمت یادمان شهدا بوده و به نظر می‌رسیده که او نیز در تلاش برای یافتن منشأ دود بوده است
وی با طرح سوالاتی جدی، از مسئولان دانشگاه خواستار پاسخگویی درباره روند مدیریت بحران شده و تاکید کرده است: اگر آتش‌سوزی به قدری گسترده بوده که دود آن به درب اصلی رسیده، چرا نیروهای حراست تا ساعت ۵ بامداد (بر اساس شنیده‌ها) در اقدام فوری تأخیر داشته‌اند؟ آیا با وجود دوربین‌های مداربسته در سطح دانشگاه، نشانه‌های حریق قابل تشخیص نبوده؟ چرا گشت‌های موتوری حراست که معمولاً در فضای دانشگاه در حال تردد هستند، آتش را به‌موقع شناسایی نکردند؟
نظرات
0