به گزارش دریاکنار، این مراسم که از دیرباز در میان مردم جنوب ایران، به‌ویژه در سواحل خلیج‌فارس، رواج داشته، امسال نیز حال و هوای خاصی به کوچه‌ها و محله‌های بندر دیّر بخشید.
بر اساس سنت دیرینه، کودکان و نوجوانان دیّری، چند روز پیش از شب پانزدهم، از بزرگ‌ترها درخواست دوخت کیسه‌ای برای جمع‌آوری شیرینی و تنقلات می‌کنند. امروزه اما، کیسه‌های برنج جایگزین کیسه‌های پارچه‌ای سنتی شده است.
این آیین به مناسبت ولادت باسعادت امام حسن مجتبی (ع) برگزار می‌شود و یادآور کرامت و بخشندگی آن حضرت است. خانواده‌ها از روزهای قبل، شیرینی‌ها و تنقلات موردنیاز را تهیه می‌کنند و پس از افطار، در انتظار حضور کودکان و نوجوانانی هستند که با شور و شادی وارد حیاط خانه‌ها شده و با سر دادن نوای «گرگشو، گرگشو»، جشن خود را آغاز می‌کنند.
در گذشته، کودکان هنگام دریافت شیرینی می‌خواندند:
«خونه‌ی گچی، پر همه‌چی»
و اگر چیزی نصیبشان نمی‌شد، با طنز و شیطنت کودکانه می‌گفتند:
«خونه‌ی گدا، هیچی اش ندا»
شیرینی‌ها و تنقلات گرگِشُو نیز دستخوش تغییرات شده‌اند. در گذشته، گندم برشته (دُنگ)، اَهلوک، گردو، بادام، کشمش، تخمه و میوه‌های فصل عمده‌ترین هدایا بودند. اما امروزه، انواع شکلات‌ها و تنقلات بسته‌بندی‌شده جایگزین شده‌اند. همچنین، خانواده‌هایی که در طول سال صاحب فرزند شده‌اند، شیرینی‌های متنوع‌تری تحت عنوان «هفت‌رنگ» آماده می‌کنند و کودکان بیشتر تمایل دارند به خانه این خانواده‌ها بروند.
این آیین که ریشه در فرهنگ و اعتقادات مردم منطقه دارد، تا پاسی از شب ادامه دارد و کودکان پس از بازگشت به خانه، با اشتیاق فراوان کیسه‌های خود را خالی کرده و از خاطرات شیرین این شب برای یکدیگر می‌گویند.
.jpg)
نظرات
0